Beyazıt Meydanı, sadece Beyazıt Camii ve İstanbul Üniversitesi ile ünlü değildir. Beyazıt Devlet Kütüphanesi, kahvehaneler ve Sahaflar Çarşısı da meydanın canlı köşelerindendir. Beyazıt Cami’nin etrafını çevreleyen çınar ağaçlarından adını alan Çınaraltı açık hava kahvelerinin tarihi, Kanuni devrine kadar uzanır.

Beyazıt Meydanı ile birlikte anılan bir başka kahve de ünlü Küllük Kahvesi’dir. 1923’te meydanda Darülfünun’un eğitime başlamasıyla canlanan, 1933’ten sonra yabancı hocaların da rağbet gösterdiği, edebiyatçı ve aydınların da ziyaret ettiği Küllük Kahvesi adeta bir akademi görevini görür. Meydan, 1930’lar ile 1950’ler arasında yeni çehresi ve çevresindeki atmosfer ile hatırlanır. Küllük Kahvesi ve Emin Efendi Lokantası bu yıllarda belki en parlak dönemlerini yaşar. Bu kahve ve camiye bitişik küçük çarşı yine Adnan Menderes döneminde, 1957-1958 yılları arasında yıkılmıştır.

Çınaraltı kahveleri, 1930’lardan başlayarak İstanbulluların ve devrimci öğrencilerin de gittiği mekânlardan biri olmuştur. 12 Eylül 1980 Darbesi sonrasında devrimci öğrenciler bu kez bölgedeki diğer mahalle kahvelerinde buluşmaya başlarlar.